Każda kobieta w ciąży i jej rodzina może skorzystać z pomocy i wsparcia asystenta rodziny. Asystent nie tylko odpowie na wszystkie Twoje pytania, ale też na podstawie pisemnego upoważnienia będzie mógł załatwiać w Twoim imieniu sprawy w różnych instytucjach (z wyłączeniem świadczeniodawców[1]). Asystent pomoże Ci także rozwiązać problemy opiekuńczo-wychowawcze.
Zadania asystenta rodziny w ramach ustawy „Za Życiem”:
-
Wsparcie i towarzyszenie emocjonalne.
-
Pomoc w dotarciu do miejsc oraz specjalistów, gdzie rodzina może otrzymać wsparcie.
-
Opracowanie wspólnie z kobietą w ciąży i/lub rodziną indywidualnego katalogu możliwego wsparcia.
-
Załatwianie spraw w różnych instytucjach w imieniu rodziny na podstawie upoważnienia.
-
Pomoc rodzinie:
-
w skutecznym przezwyciężaniu trudności w pielęgnacji i wychowaniu dziecka,
-
w uzyskaniu wsparcia psychologicznego,
-
w uzyskaniu pomocy prawnej, w szczególności w zakresie praw rodzicielskich i uprawnień pracowniczych,
-
w dostępie do rehabilitacji społecznej i zawodowej oraz świadczeń opieki zdrowotnej.
Przykładowe formy wsparcia oferowane przez asystenta rodziny:
-
doradztwo w zakresie form i miejsc wsparcia,
-
poradnictwo oferowane kobietom w ciąży i ich rodzinom,
-
poradnictwo w zakresie pielęgnacji i opieki nad niemowlęciem,
-
pomoc w codziennej organizacji życia rodziny, planowanie sposobów spędzania wspólnie wolnego czasu,
-
nauka sprawnego wykonywania obowiązków domowych,
-
doradztwo w zakresie zarządzania budżetem domowym,
-
informowanie, jak działają urzędy, placówki wsparcia rodziny i dziecka,
-
pomoc w sprawach urzędowych, wspieranie rodziny w kontaktach z pracownikami szkoły, przedszkola, sądu, poradni, przychodni, policji, urzędów i innych instytucji,
-
pomoc w zakresie możliwości podniesienia kwalifikacji zawodowych i poszukiwaniu pracy.
W przypadku zaistnienia okoliczności wskazanych w ustawie „Za życiem” nie jest stosowana procedura przeprowadzenia przez pracownika socjalnego rodzinnego wywiadu środowiskowego.
http://www.mz.gov.pl/zdrowie-i-profilaktyka/zdrowie-matki-i-dziecka/
[1] Świadczeniodawca:
-
zakład opieki zdrowotnej wykonujący zadania określone w jego statucie, grupową praktykę lekarską, grupową praktykę pielęgniarek lub położnych, osobę wykonującą zawód medyczny w ramach indywidualnej praktyki lub indywidualnej specjalistycznej praktyki,
-
osobę fizyczną inną niż wymieniona w lit. a, która uzyskała fachowe uprawnienia do udzielania świadczeń zdrowotnych i udziela ich w ramach wykonywanej działalności gospodarczej,
-
jednostkę budżetową tworzoną i nadzorowaną przez Ministra Obrony Narodowej, ministra właściwego do spraw wewnętrznych lub
-
Ministra Sprawiedliwości, posiadającą w strukturze organizacyjnej ambulatorium, ambulatorium z izbą chorych lub lekarza podstawowej opieki zdrowotnej, o której mowa w art. 50a ustawy z dnia 30 sierpnia 1991r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 91, poz. 408, z późn. zm.8)).
-
podmiot realizujący czynności z zakresu zaopatrzenia w środki pomocnicze i wyroby medyczne będące przedmiotami ortopedycznymi.” –art 5 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.